Op mijn woord geloofd worden
Afgelopen week streken we met dierbare vrienden neer in het The Student Hotel Amsterdam. Als 47 jarige was ik de jongste van het gezelschap. Maar nooit oud genoeg om je student te voelen toch?
Bij het inchecken kreeg ik de vraag voor het betalen van de toeristenbelasting. Verward reageerde ik met dat ik meende die bij de boeking toch al betaald te hebben. De jonge vrouw van de receptie reageerde vriendelijk dat ze dat niet direct kon zien maar ze mij op mijn woord wilde geloven. Ze vervolgde met dat we vooral moesten genieten van onze kamer en dan keken we de dag daarna wel wat het systeem hierover meldde omdat de computer elke dag de reserveringen bijwerkte. En ging ze verder; ‘Wisten we dat we de gelukkigen waren voor een gratis ‘upgrade’?’ Uh, nee, wat is dat? ‘Nou…, elke morgen mogen we een grotere kamer cadeau geven dan waarvoor gereserveerd is. Vandaag zijn jullie dat.’ Een bordje op de toonbank vermeldde dat een dansje ook nog recht gaf op een stroopwafel. Een pirouette en gelach verder, liepen we alle vier met een stroopwafel richting de lift. Wat een binnenkomer!
Vol vertrouwen
Op de kamer straalt het vertrouwen naar ons als gasten ervan af. Er liggen leesboeken, een fotoboek over de liefde, een boek met mooie foto’s over het hotel, een koffiezetapparaat met koffie erbij, zeep, shampoo en een flesje water per persoon. De kamer is verwarmd en we kunnen zelf de temperatuur regelen. Dit is wel heel anders dat het motel waar ik de laatste keer overnachtte. Daar hingen overal briefjes over wat NIET de bedoeling was, zoals niet mijn schoenen poetsen met de handdoek. Het bracht me bijna op ideeën.
Een gratis toetje
Bij het hotel is ook een restaurantje waar je kunt lunchen, avondeten en ‘s morgens kunt ontbijten. Zoals het hele hotel is de inrichting sfeervol, gezellig hip met fijne stoelen en banken om op te zitten. Jong en oud zitten her en der verspreid, kletsend, alleen, samen, met laptop, telefoon of zichtbaar genietend van elkaar, van het eten en drinken. Vanwege deze sfeer en overheerlijke lunch in de middag bij aankomst, strijken we er voor het gemak in de avond weer neer voor het avondeten. Als we tegen de hartelijke Spaanse bediende die uit Valencia blijkt te komen, vermelden dat we de Aqua Valencia zo lekker vonden van haar stad, komt ze als toetje dit drankje gratis brengen. De rekening even later rondt ze voor het gemak af op een heel bedrag.
The student spirit
Ondertussen raak ik steeds nieuwsgieriger naar het concept van dit hotel. Ik weet niet wat het is maar het voelt in alle opzichten zo goed. Ik overnacht hier niet alleen, ik beleef … aandacht, vriendelijkheid, openheid, spontaniteit. Ik zou hier best een tijdje kunnen vertoeven. Ook zonder vrienden. Want echt alleen voel je je hier niet. Op de website lees ik later: ‘We are The Student Hotel, a global community connected by one spirit, the student spirit, open, curious and unfinished. We live it and experience it every hour of every day in every hotel. ‘
Het gaat veels te snel
In het boek over het hotel dat op de kamer ligt, komt ik een prent tegen van de hersenen met tekst ernaast over de innerlijke student prikkelen, bij zichzelf en bij hun gasten. Wat mooi! En als ik verder blader, kom ik nog een foto tegen. Het geeft me kippenvel. Zij voeren al uit waar ik me nog meer op wil gaan richten; bijdragen aan de wereld verenigen! Wauw! Ja, dat lees ik niet alleen, dat voel ik. De dag en nacht gaat eigenlijk veel te snel. Ik zou hier zoveel langer kunnen blijven, wat een inspirerende omgeving! En dat voor een hotel ….
Jaloersmakend kloppend
Ik weet niet waardoor precies, misschien juist door het vertrouwen dat me gegeven is, de hele sfeer waarin ik terecht ben gekomen, maar ik voel dat ik moet checken of ik wel gelijk had met de betaling van de toeristenbelasting. Tot mijn schrik blijkt dat het bedrag dat vermeld was bij de boeking niet volledig is ingehouden; de toeristenbelasting was inderdaad nog niet voldaan … De volgende ochtend zit bij de receptie dezelfde vrouw. Vriendelijk lachend rekent ze met me af. Ze hoopt dat we een fijne ervaring hebben gehad. Nou, dat kun je wel zeggen. Jaloersmakend bijna. Dit wil ik ook, denk ik, voel ik. Zo vol vertrouwen zijn en congruent zijn in wat ik wil, denk, voel en doe….
Dit wil ik ook!
De student in mij is zeker geprikkeld; open en nieuwsgierig neem ik deze ervaring mee in mijn eigen weg, een nieuwe weg. Maar daarover volgende keer meer!
