Mei 2013: (ont)Zorgen om morgen

Vandaag betrapte ik mezelf. Al lopende door het bos maakte ik mij zorgen over morgen: of ik voldoende geld zou blijven verdienen om mijn gezin te kunnen onderhouden. Of ik wel voldoende inspanningen verrichtte om recht te doen aan alle uitgaven van de afgelopen week. We zijn namelijk op vakantie geweest.

Heerlijk heb ik met partner, kinderen en hond met de camper door Nederland heen getoerd. We startten op een idyllische camping op het eilandje De Woude (Camping 3Akers, echt een aanrader!) voor een reünie met bijzondere mensen die ik had ontmoet tijdens een ‘boostweekend’ in De Berghut (ook een aanrader!). We bleven nog twee dagen hangen op deze bijzondere plek met pipowagens, vrolijk opgepimpte constructam caravans, kleurrijke gastvrouw Yvonne en vrolijke labrador Lola. We maakten een wandeling rond het eiland, voeren over het water met een fluisterboot en fietsten naar de kroeg een kilometer verderop om daar heerlijk aan het water te genieten van een cappuccino.

Van De Woude reden we door naar Texel waar we genoten van twee dagen zee. Weer door over De Afsluitdijk naar Friesland waar we op de bonnefooi het boerenland inreden en midden tussen de koeien terecht kwamen. De herberg in het dorp serveerde heerlijk eten, taart en ijs. Het bleek zelfs een beetje bekend plekje te zijn want het programma ‘De geheimen van Barslet’ was hier opgenomen (Herbergh het Wapen van Friesland). Aan het plafond hing een enorme puzzel die met hulp van gasten in elkaar was gezet. Glas in lood kaarslichten op de tafel en in de wolken aan het plafond spannende tekstjes (goed zoeken!). Dit samen met een ontzettende aardige gastvrouw maakte de sfeer compleet. Dat we hier zo maar terecht kwamen, wat een cadeautje!

De laatste camping was in Apeldoorn grenzend aan de Veluwe. Geen herten maar wel mooie natuur, heel wat vogelgetjilp en wilde konijnen. Mijn zoon en ik haalden een persoonlijk record badmintonslagen: 98 slagen zonder dat de shuttle op de grond viel (applaus :-)). De 100 moesten we toch kunnen halen, vond mijn zoon. De intredende schemer liet het niet toe en wellicht maar goed ook, want wanneer was je tevreden met hoe het is?

Bijna alles smaakt naar meer of naar ‘nog eens’. Als iets fijn is geweest, wil je het herhalen of als je iets moois hebt, wil je het houden of als iets lukt, moet het nog eens en het liefst nóg beter. Voordat je het weet, ben je bang om iets of iemand kwijt te raken. En zo betrapte ik mijzelf ook weer op een gedachtevlucht naar morgen, op angst dit leven kwijt te raken, het leven waar ik zo van hou.

Want wat als het morgen opeens anders zou zijn? Als er geen geld meer zou binnenkomen of nog erger … we helemaal geen geld meer zouden hebben om van te leven …

Maar wat als er morgen niks aan de hand is? Als alles gewoon doorloopt zoals het loopt? Dan heb ik op deze mooie dag van vandaag me zorgen gemaakt voor niets in plaats van te genieten van vandaag, van hoe het is. Dus besloot ik op dat moment uit mijn gedachtenvlucht te stappen en me weer te ‘ont-zorgen om morgen’.

Kun jij ‘ont-zorgen om morgen’ en genieten zonder bang te zijn om dit moment, deze persoon of dit leven kwijt te raken waar je zo van houdt?

You may also like...

4 Responses

  1. Jo schreef:

    Ja, als boeddhist probeer ik zoveel mogelijk in het hier en nu te leven. ont-zorgen wordt een stuk makkelijker als je eerst kunt ont-hechten. Helaas dwingt onze westerse maatschappij ons om geld verdienen belangrijk te vinden. Zelf zou ik ’t graag anders zien, maar helaas…

  2. Ans schreef:

    Hoi Mirtel,

    Weer een heerlijke blog en als vanouds: herkenbaar!
    Sinds ik de opleiding Mindfulness deed merk ik elke dag opnieuw hoe gemakkelijk ont-zorgen eigenlijk kan zijn. O ja, er ging heel wat oefening, ervaren, overwegen, inzien aan vooraf! Maar wat een rust en ontspanning brengt ont-zorgen door LOSLATEN te weeg! In gedachten hoor ik nu heel veel lezers zuchten, en denken “Jij hebt makkelijk praten; je kent mijn zorgen niet!” En dat klopt gelukkig ook, want ik ken ze ook niet. Ik ken wél andere zorgen; mijn eigen zorgen en geloof me, daar heb ik mijn handjes af en toe goed vol aan!
    Ont-zorgen, leven in het moment en stilstaan bij je zorgen op momenten dat jij daarvoor kiest. En niet zoals het maar al te vaak is: de zorgen en problemen Jou laten bepalen. Ik zou iedereen willen uitnodigen tot het oefenen in het ervaren van het Hier en Nu.
    Nu, op het moment dat je dit leest, vraag je zelf af wat je hoort, voelt, hoort, ruikt. Alles behalve DENKEN aan wat er komt of is geweest. Dat kan op elk bewust gekozen moment, maar niet NU als je dat NIET WILT.
    Worden we gedwongen om geld te verdienen? Ik denk het niet, tenzij we zelf die dwang uitoefenen.
    In de kern zijn wij grotendeels zelf degenen die de keuzes maken in en voor ons leven.
    Als je eens bedenkt dat je “tig” keuzes hebt, elke dag opnieuw bij alles wat je doet en niet doet, dan zou er een wereld voor je opengaan. Ieder van ons heeft massa’s keuzes, en draagt zelf de verantwoordelijkheid voor de consequenties daarvan. Er zijn mensen die met een heel gezin met €75 per week moeten rondkomen; het lukt hen zelfs nog om van dat geld een klein beetje te sparen. Er zijn ook alleenstaande mensen die van €75 per week moeten rondkomen, en zij komen wekelijks geld tekort. Hoe dat komt? Keuzes maken!!
    Ont-zorgen, loslaten, leven hier en nu, vertrouwen in jezelf en in de kosmos, gelóven dat het goed komt.
    Daar zit ’t ‘m in.
    Zorgen om Morgen? Hoeft niet.

  3. Mirtel schreef:

    dag Ans, wat een mooie reactie weer, dankjewel!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *