Laat ik mijzelf echt voldoende zien?
Een ‘bijna’ buurman is overleden. (Uit respect voor privacy familie geen naam) Gisteren kwamen de buren langs om geld op te halen voor een cadeau van de straat.
De buurman was al ouder en zichtbaar oud aan het worden.
Vanaf zijn voordeur naar ons bankje voor het huis was een meter of vijftien.
Vanaf zijn voordeur naar ons bankje voor het huis was een meter of vijftien.
Van de zomer zat hij daar geregeld. Koffie wilde hij niet, alleen even zitten. En vorig jaar toen de voordeur tijdens de verbouwing de hele dag open stond, liet hij de werkmannen nog wel eens schrikken omdat hij opeens aangeschuifeld kwam en op een stoel erbij ging zitten. Gewoon zitten. Koffie wilde hij ook dan niet.
Ik moest er altijd om lachen.
Zei hem vriendelijk gedag en liet blijken dat hij van harte welkom was. Want ik vond het mooi dat hij de vrijheid nam om naar binnen te lopen en te gaan zitten. Voor hem wellicht een welkome afwisseling. Lang praten deden we niet.
Zei hem vriendelijk gedag en liet blijken dat hij van harte welkom was. Want ik vond het mooi dat hij de vrijheid nam om naar binnen te lopen en te gaan zitten. Voor hem wellicht een welkome afwisseling. Lang praten deden we niet.
Nu is hij er niet meer.
Heb ik genoeg gedaan vroeg ik me af? Heb ik hem echt gezien? Ik zei altijd hallo, al was ik op 30 meter afstand in de straat. Of zwaaide als ik langs kwam rijden. Soms vroeg ik hoe het was. Altijd ging het .. zei hij. Maar nam ik echt de tijd?
Heb ik genoeg gedaan vroeg ik me af? Heb ik hem echt gezien? Ik zei altijd hallo, al was ik op 30 meter afstand in de straat. Of zwaaide als ik langs kwam rijden. Soms vroeg ik hoe het was. Altijd ging het .. zei hij. Maar nam ik echt de tijd?
Was ik dichtbij genoeg?
Twee andere buurvrouwen waren ziek afgelopen jaar. Ik stuurde ze een pakketje als hart onder de riem en bood ze mijn hulp aan. Ze zeggen wel eens dat je niet moet wachten maar gewoon aan de deur moet staan. Dat durfde ik dan toch niet. Dus dacht ik geregeld aan ze maar echt actie ondernam ik niet meer. Ze hadden het druk genoeg met zichzelf en directe omgeving. Ze zouden wel niet op me zitten te wachten. En dus stuurde ik geen berichtje om te vragen of ze behoefte hadden aan dat ik een kop koffie kwam drinken. Ik nam aan dat de behoefte er niet was. Maar weten deed ik het niet.
Twee andere buurvrouwen waren ziek afgelopen jaar. Ik stuurde ze een pakketje als hart onder de riem en bood ze mijn hulp aan. Ze zeggen wel eens dat je niet moet wachten maar gewoon aan de deur moet staan. Dat durfde ik dan toch niet. Dus dacht ik geregeld aan ze maar echt actie ondernam ik niet meer. Ze hadden het druk genoeg met zichzelf en directe omgeving. Ze zouden wel niet op me zitten te wachten. En dus stuurde ik geen berichtje om te vragen of ze behoefte hadden aan dat ik een kop koffie kwam drinken. Ik nam aan dat de behoefte er niet was. Maar weten deed ik het niet.
Het overlijden van mijn buurman laat me weer even stil staan bij mijzelf, bij hoe ik handel.
Al kun je nog zo’n mooi initiatief hebben als Deel Je Verhaal. Het start bij jezelf in je naaste omgeving. Schenk ik voldoende aandacht aan de mensen om me heen? Laat ik me misleiden door mijn eigen onzekerheid dat ze er niet op zitten te wachten? Of is het een excuus omdat we het allemaal toch al ‘druk genoeg’ hebben. Laat ik mijzelf echt voldoende zien? Zorg ik voor de rimpelingen in het leven van anderen zoals ik dat zou wensen? Ik weet het niet. Zoals Yalom het zo mooi beschrijft in het artikel.
Al kun je nog zo’n mooi initiatief hebben als Deel Je Verhaal. Het start bij jezelf in je naaste omgeving. Schenk ik voldoende aandacht aan de mensen om me heen? Laat ik me misleiden door mijn eigen onzekerheid dat ze er niet op zitten te wachten? Of is het een excuus omdat we het allemaal toch al ‘druk genoeg’ hebben. Laat ik mijzelf echt voldoende zien? Zorg ik voor de rimpelingen in het leven van anderen zoals ik dat zou wensen? Ik weet het niet. Zoals Yalom het zo mooi beschrijft in het artikel.
kiekeboe, deze witregel wil anders niet 🙂
‘Het is bijna altijd de relatie die helend is.”
“Als daar vertrouwen en openheid is … En liefde voor mensen voelen en je geliefd voelen is het allerbelangrijkste in het leven. Iedereen kan alleen op zijn/haar eigen manier zin geven aan zijn bestaan. En .. Het is nooit te laat en je bent nooit te oud om je leven een positieve wending te geven.”
“Als daar vertrouwen en openheid is … En liefde voor mensen voelen en je geliefd voelen is het allerbelangrijkste in het leven. Iedereen kan alleen op zijn/haar eigen manier zin geven aan zijn bestaan. En .. Het is nooit te laat en je bent nooit te oud om je leven een positieve wending te geven.”
Ik weet dat ik niet iedereen altijd alle aandacht kan geven die ik zou willen. Toch geloof ik wel dat het eigenlijk daar om draait in het leven; de relaties met jezelf weerspiegelt in de relatie die je hebt met anderen. We bestaan in relatie tot die ander. Jezelf liefhebben, is de ander liefhebben. En dat valt of staat bij jezelf en dus ook de ander aandachtig zien.
#openheid #verbindt #delen #yalom #relatie
