More
Meest recente berichten
- Waar het echt om gaat dat zie jij later wel
- Tot hier en niet verder! Over openheid, grenzen, ongemak en leiderschap.
- Ik voel de scherpte in mijn opmerking… Over de onderstroom als saboteur van de verandering…
- Ook de klaproos verliest dagelijks haar bladeren. Over krampachtig willen vasthouden wat er is…
- En toen viel het kwartje … ik creëer ook waar ik vandaan kom …!
Archief
- mei 2022
- april 2022
- maart 2022
- februari 2022
- december 2021
- november 2021
- april 2021
- maart 2021
- maart 2020
- februari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- maart 2019
- februari 2019
- december 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- juni 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- november 2014
- oktober 2014
- augustus 2014
- mei 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
Tags
aannames
afkeuring
Afscheid
antropologie
Artificial Intelligence
boek
dankbaarheid
deel je verhaal
delen
doen
eindigheid
geld
geluk
goedkeuring
inclusie
inclusief onderwijs
keuzes
kinderen
klaproos
kwetsbaarheid
leiderschap
lichtheid
licht leven
liefde
mening
normen
onzekerheid
openheid
ouders
overtuigingen
patronen
perspectief
rouw
rutger bregman
samen
schizofrenie
stamboom
taboe
veiligheid
verandering
verbinding
verlies
vertrouwen
waarden
zelfmoord
Wat is normaal? De eerste stap naar meer inclusief onderwijs.
Yes! De aftrap is gemaakt!
Met een groep enthousiaste collega’s waren we het erover eens! Laten we de gehele normaalverdeling weer als normaal gaan zien in plaats van dat wat het meeste voorkomt. Het klinkt misschien vaag … maar toch. Ik werd er enthousiast van!
Als kind was ik op bepaalde fronten anders. Op deze foto sta ik in het midden. Ik droeg niks liever dan joggingkleding zodat ik me vrij kon bewegen tijdens het fietsen over een hobbelig zandparcours of bij het beklimmen van bomen en of daken. Niet echt ‘meisjesachtig’.
In de schoolpauze rende ik snel naar huis om na het maken van mijn boterhammen meteen weer naar school terug te gaan zodat ik mijn lunch samen met de leerkracht kon eten in de klas. Als een van de eerste ‘sleutelkinderen’ vond ik dat gezelliger dan alleen thuiszitten. Niet echt gangbaar in die tijd.
Nu weet ik. Dit zijn geen heftige dingen. Maar zou ik mezelf moeten tekenen in de ‘normaalverdeling’, dan zou ik heel waarschijnlijk betreft deze dingen buiten de ‘norm’ zijn gevallen. Ik was een beetje anders. Dat was duidelijk. Maar dat betekende niet dat ik buiten de boot viel en er niet bijhoorde. Het raakt me, misschien meer dan anderen, als ik merk dat tegenwoordig gedrag of eigenschappen of situaties die niet zo vaak voorkomen, in mijn ogen zo snel als ‘abnormaal’, ‘niet houdbaar’ en ‘niet gewenst’ worden betiteld.
Kijk ik naar de maatschappij dan lijkt het alsof enerzijds het midden van de normaalverdeling steeds nauwer wordt en anderzijds dat dit midden steeds vaker gezien wordt als de gehele normaalverdeling. En als dit midden van de normaalverdeling daadwerkelijk steeds nauwer wordt en we deze uitsnede als ‘normaal’ gaan zien, dan kan het niet anders dan dat steeds meer kinderen buiten de boot vallen en gezien of ‘gelabeld’ worden als anders en niet normaal. Daarnaast vraag ik me af als ‘afwijkend’ gedrag, lees, gedrag buiten het steeds nauwere midden van de normaalverdeling, vaker voorkomt in hoeverre dit gedrag niet eerder een reactie op de wereld om ons heen is en dus een normale reactie op een ‘abnormale wereld? Want er moet zoveel. De maatschappij is veranderd. Veeleisender, sneller en meer prestatiegericht. Dit vraagt in mijn ogen dat we eerder kritisch naar het systeem moeten kijken. En bovenop dit alles willen we ook nog alles meten en moeten we voldoen aan standaarden in een relatief korte periode van het leven. Terwijl niks grilliger is dan de ontwikkeling van een mens…
Daarom ben ik zo blij met de intentie om de gehele normaalverdeling weer als normaal te gaan zien. In mijn ogen een eerste noodzakelijk stap. Om van daaruit kleine stapjes verder te kunnen maken dat ieder kind gezien wordt als een ‘normaal’ kind, ook als de ontwikkeling op welke gebied dan ook, anders verloopt dan volgens de ‘norm’.
Wordt vervolgd!
#inclusie #onderwijs #normaalverdeling #norm #normaal