Wat is normaal?

Wat is normaal? De eerste stap naar meer inclusief onderwijs.

Yes! De aftrap is gemaakt!
Met een groep enthousiaste collega’s waren we het erover eens! Laten we de gehele normaalverdeling weer als normaal gaan zien in plaats van dat wat het meeste voorkomt. Het klinkt misschien vaag … maar toch. Ik werd er enthousiast van!

Als kind was ik op bepaalde fronten anders. Op deze foto sta ik in het midden. Ik droeg niks liever dan joggingkleding zodat ik me vrij kon bewegen tijdens het fietsen over een hobbelig zandparcours of bij het beklimmen van bomen en of daken. Niet echt ‘meisjesachtig’.
In de schoolpauze rende ik snel naar huis om na het maken van mijn boterhammen meteen weer naar school terug te gaan zodat ik mijn lunch samen met de leerkracht kon eten in de klas. Als een van de eerste ‘sleutelkinderen’ vond ik dat gezelliger dan alleen thuiszitten. Niet echt gangbaar in die tijd.

Nu weet ik. Dit zijn geen heftige dingen. Maar zou ik mezelf moeten tekenen in de ‘normaalverdeling’, dan zou ik heel waarschijnlijk betreft deze dingen buiten de ‘norm’ zijn gevallen. Ik was een beetje anders. Dat was duidelijk. Maar dat betekende niet dat ik buiten de boot viel en er niet bijhoorde. Het raakt me, misschien meer dan anderen, als ik merk dat tegenwoordig gedrag of eigenschappen of situaties die niet zo vaak voorkomen, in mijn ogen zo snel als ‘abnormaal’, ‘niet houdbaar’ en ‘niet gewenst’ worden betiteld.

Kijk ik naar de maatschappij dan lijkt het alsof enerzijds het midden van de normaalverdeling steeds nauwer wordt en anderzijds dat dit midden steeds vaker gezien wordt als de gehele normaalverdeling. En als dit midden van de normaalverdeling daadwerkelijk steeds nauwer wordt en we deze uitsnede als ‘normaal’ gaan zien, dan kan het niet anders dan dat steeds meer kinderen buiten de boot vallen en gezien of ‘gelabeld’ worden als anders en niet normaal. Daarnaast vraag ik me af als ‘afwijkend’ gedrag, lees, gedrag buiten het steeds nauwere midden van de normaalverdeling, vaker voorkomt in hoeverre dit gedrag niet eerder een reactie op de wereld om ons heen is en dus een normale reactie op een ‘abnormale wereld? Want er moet zoveel. De maatschappij is veranderd. Veeleisender, sneller en meer prestatiegericht. Dit vraagt in mijn ogen dat we eerder kritisch naar het systeem moeten kijken. En bovenop dit alles willen we ook nog alles meten en moeten we voldoen aan standaarden in een relatief korte periode van het leven. Terwijl niks grilliger is dan de ontwikkeling van een mens…

Daarom ben ik zo blij met de intentie om de gehele normaalverdeling weer als normaal te gaan zien. In mijn ogen een eerste noodzakelijk stap. Om van daaruit kleine stapjes verder te kunnen maken dat ieder kind gezien wordt als een ‘normaal’ kind, ook als de ontwikkeling op welke gebied dan ook, anders verloopt dan volgens de ‘norm’.

Wordt vervolgd!

#inclusie #onderwijs #normaalverdeling #norm #normaal