Het verhaal van Heerlen? Dat is een bijzonder verhaal!

Afgelopen week wilde ik een mail sturen naar de gemeente omdat een uitkering van iemand die ik ken, zonder persoonlijk overleg en op basis van foutieve informatie was stopgezet. Ik kon geen e-mailadres vinden waardoor ik een post op Facebook zette. Ik vroeg in mijn post of dit een standaard procedure was voor Heerlen of dat het per toeval op deze manier liep? Ik kon het namelijk niet rijmen met de sociale stad die Heerlen in mijn ogen is.

Natuurlijk. Jarenlang kampte de stad met een zeer negatief imago. Vlakbij het station lagen tunnels waar openlijk harddrugs werd gebruikt. De muren van deze tunnels waren volgekalkt met stift en verf en het stonk naar urine. Mannen in stinkende vodden en vrouwen in korte rokjes zaten op de grond met een starende lege blik. En als de winkels dichtgingen, werd de sfeer al snel heel grimmig. Uit diverse hoeken kwamen mannen en vrouwen met een lege blik in snelwandeltempo naar portieken. Het dealen was begonnen; gefluister, geschreeuw, weglopen, teruglopen. Met verwondering keek ik hier wel eens naar als ik de stad snel uitliep. Al met al was Heerlen een stad waar ik me als vrouw in de donkere lege uren onveilig voelde. En als iemand vroeg waar ik woonde, voelde ik bijna iets van schaamte. Het was gewoon niet oké om in Heerlen te wonen. Er was niet veel te doen en het stond bekend als ‘ junkenstad’ met veel criminaliteit. Maar iedereen die ik liefheb woonde hier, dus bleef ik.

Maar laatst hadden mijn vriendin Anita en ik een gesprek met iemand die hier 40 jaar geleden theologie studeerde. Tijdens ons gesprek over Deel Je Verhaal vroeg hij wat het verhaal van Heerlen was. En met de vraag, stroomden de woorden van trots uit mijn mond. Het verhaal van Heerlen? Dat is een bijzonder verhaal. Was het vroeger een stad om te mijden. Nu is het een stad om van te houden. Heerlen is cultureel een zeer actieve stad. Iedere week en zeker ieder weekend is er op diverse plaatsen iets te doen: Kunstmoes, Zeezicht, De Nor, Stadschouwburg, Cultuurhuis, Oefenbunker, in de stad zelf, etc. Soms zoveel dat je niet weet wat te kiezen. En zie de mooie murals die op steeds meer muren verschijnen. Zoals hieronder bij de brug waar je langs bent gereden. We worden nog het Berlijn van Nederland! En Heerlen is een sociale stad met SP als grootste partij. Een stad waar initiatieven ontstaan voor de medemens zoals 100% Heerlen, De Starterij, vele inzamelacties voor de voedselbank etc. Een stad waar nog steeds iedereen woont die ik liefheb. Alleen zijn er nu zoveel meer redenen om hier te wonen.

Daarom was ik ook verbaasd over de gang van zaken. Maar, blijkbaar is Heerlen niet de enige stad waar dit gebeurt. In het FD van zaterdag las ik dat het ministerie een programma heeft voor ‘prettig contact met de overheid’  omdat burger en overheid elkaar blijkbaar steeds vaker voor de rechter ontmoeten. In het artikel wordt gepleit voor open overleg. Als er serieus naar een oplossing wordt geluisterd en actief gekeken wordt naar een oplossing, neemt het aantal juridische procedures af. Want ‘ Open overleg over het aanvankelijke verschil is goed voor iedereen. De burger gaat positiever denken over de overheid. Ambtenaren gaan hun werk leuker vinden’ . En dat is precies waarom ik mijn post op Facebook zette.

Want vele reacties volgden op mijn post. Van steunend, klagend, medelevend tot daadkrachtige reacties van politici. Dus ik mocht het weer aan de levende lijve ervaren dat openheid echt verbindt en verlicht. Ik schreef dat ik natuurlijk hoopte op een snelle concrete oplossing voor dit moment (wat ook gebeurde want de stopzetting werd teruggedraaid), maar nog meer dat medewerkers die het beleid uitvoeren en burgers in openheid en uitgaande van goede intenties van de mens met elkaar kunnen omgaan en in gezamenlijkheid oplossingsgericht kunnen kijken. Want hoe mooi als we het beleid samen en met goed gevoel kunnen uitvoeren en er allemaal blijer van worden?

En als ik dan vandaag al die berichten lees over hoe Heerlen de komst van het glazen huis aanpakt in het kader van Serious Request. Dan kan ik alleen maar blij worden: Foodtrucks met eigen ondernemers, poppodia, een trefpunt voor jongeren, een wensboom, indoor camping, een game plek,etc. Teveel om op te noemen weer. Het voelt zeer professioneel en veelzijdig aangepakt. Al hou ik niet van massa’s mensen. het voelt wel echt als míjn Heerlen.

Niemand is perfect. Heerlen en de mensen die er werken en wonen ook niet. Maar als ik dan ervaar hoe het wordt opgepakt, dan kan ik alleen maar trots zijn. Dus al met al heeft ook deze situatie mijn gevoel over de stad bevestigd. Want Heerlen is Heerlen niet meer, op de positieve manier. En ik mag zeggen dat ik er woon, heerlijk toch!

Het hele artikel lezen over de kracht van open overleg in het FD? Zie: